Vechtscheiding

Ex-partners blijven soms jarenlang in strijd met mekaar. Ze maken elkaar het leven lastig. Ze slagen er niet in om het verhaal van het partnerschap af te sluiten en samen verder te gaan met het ouderschap. Hun communicatie bestaat uit het over en weer sturen van verwijten en onredelijke eisen. Een poging tot gesprek eindigt meestal in een emotionele uitbarsting. De kinderen ontsnappen niet aan de strijd. Ze worden er voor ingezet. Ze worden gedwongen om uitspraken te doen over de andere ouder. Kinderen kunnen zich hierdoor niet vrij bewegen tussen het nieuwe gezin van mama en papa. Ouders kunnen zodanig in het gevecht zitten dat ze het perspectief van hun kind niet meer kunnen zien. Als hulpverlener ontsnap je niet aan de strijd. Er wordt door alle partijen aan je getrokken. Ouders weigeren om samen op gesprek te komen. Je ziet hoe de kinderen te kort wordt gedaan. Je komt vast te zitten.

Voor vele professionelen binnen de jeugdhulpverlening is dit een herkenbaar verhaal. Hoe kan je binnen een vechtscheiding zelf overeind blijven? Wat is het wettelijk kader? Hoe kan je ouders stimuleren om hun kind te blijven ‘zien’. We hebben Mevr. Marceline van de Buerie uitgenodigd. Zij werkt als scheidingsbemiddelaar binnen CAW De Terp. Daarnaast kent ze Jongerenwelzijn goed vanuit haar werk binnen de bemiddelingscommissie. In haar inleiding gaat ze verschillende aspecten van dit thema belichten. Nadien wil ze graag het gesprek aangaan met de deelnemers.

SPREKERS

Marceline van de Buerie