Meten is Weten, of net Vergeten?

Net als in andere landen en andere sectoren, wordt ook de Vlaamse jeugdzorg de laatste jaren gekenmerkt door een groeiende aandacht voor het gebruik van registratiegegevens. Deze gegevens nemen allerlei vormen aan: van informatie over de in- en uitstroom in voorzieningen (die moet dienen ter ondersteuning van het overheidsbeleid) tot individuele cliënteninformatie die gevat wordt in elektronische diagnostische instrumenten (ter voorbereiding van beslissingen in individuele dossiers).
Aan de basis van deze aandacht voor registratie ligt vaak het motto ‘meten is weten’.

Tezelfdertijd wordt dit motto fel bekritiseerd, omdat het de vraag oproept wat we dan wel weten. En of we eigenlijk nog wel te weten komen wat we willen en moeten weten? Ook roept het veel vragen op in verband met de impact op de praktijk van hulpverleners zelf. Misschien dreigt de stijgende aandacht voor ‘meten is weten’ om te slaan in het net vergeten van de cliënt: ‘meten is vergeten’?

In deze studievoormiddag gaan we op basis van recent onderzoek en in discussie met praktijk en beleid in op deze vragen, op zoek naar zinvolle manieren in het omgaan met registratie in de jeugdzorg.

08.30 - 09.30: Inschrijving met koffie

09.30 - 09.40: Verwelkoming - Rudi Roose (Voorzitter COJ)

09.40 - 10.20: 'Cliëntenregistratie: een noodzakelijk kwaad' - Koen Hermans (KU Leuven)

10.20 - 11.00: 'Wanneer Belle het Beest wordt' - Jochen Devlieghere (Universiteit Gent)

11.00 - 11.30: Koffiepauze

11.30 - 12.00: Reacties vanuit de praktijk - Patrick Lancksweerdt (CLB Roeselare)

12.00 - 13.00: Reacties vanuit het publiek

13.00 - 14.00: Receptie en broodjeslunch