Jonge hulpverleners in residentiële settings

Dat de kwaliteit van de hulpverleners prioritair is, staat buiten kijf. Een begeleiding in een residentiële setting goed laten verlopen, vraagt heel wat van hulpverleners, op veel verschillende terreinen. Opleidingen leiden studenten op om deze taak op te nemen en werken samen met organisaties uit de jeugdzorg via stages: ter plekke leren is immers de beste plaats om de stiel onder de knie te krijgen. Na de basisopleiding worden jonge hulpverleners verder gevormd door de teams waar ze in terecht komen. Wat als deze bestaan uit nog relatief onervaren jonge (enthousiaste) mensen? Krijgen ze nog de tijd om hun professionaliteit te laten rijpen?

Jonge hulpverleners getuigen en geven een inkijk. Wat trekt hen aan in het beroep? Wat drijft hen? Wat is hun realiteit? Wat hebben ze nodig om hun werk vol te houden? Wat misten ze in hun opleiding?

Nadien gaan we in debat met onderwijsaanbieders, residentiële jeugdzorgvoorzieningen, jonge hulpverleners en studenten.

SPREKERS

Karel De Vos is sinds 1986 directeur van Jongerencentrum Cidar, jeugdhulpvoorziening in Vlaams-Brabant, die een Onthaal-, Oriëntatie- en Observatiecentrum, en een dienst voor intensieve contextbegeleiding (De Vuurvogel) herbergt. In 2015 promoveerde Karel De Vos tot Doctor in de Pedagogische Wetenschappen aan de Universiteit Gent. Hij is gedurende zijn beroepsloopbaan gefascineerd geraakt door de spanning tussen dominante pedagogie en feitelijk handelen in de jeugdzorg.