De betekenis van de uithuisplaatsing

Er wordt veel geschreven en gesproken OVER jongeren en jeugdzorgverlaters, d.w.z. volwassenen met een (residentieel) verleden in de jeugdzorg. Wat gebeurt als we hen zelf aan het woord laten en MET hen spreken? Welke verhalen krijgen we te horen als we jeugdzorgverlaters de kans geven om hun kant van het verhaal te vertellen? Hoe blikken zij terug op hun traject binnen het (residentiële) jeugdzorgtraject? Welke betekenis krijgt dit traject binnen hun verdere levensloop? En wat kunnen we van hen leren over veranderingen in de perceptie van de jeugdzorg doorheen de tijd?

In het onderzoek “In- en afdrukken van de jeugdzorg” ging Ilse Luyten in dialoog met 39 jeugdzorgverlaters tussen 18 en 66 jaar oud. Ze koos voor een kwalitatief onderzoeksdesign, waarin de focus lag op de beleving van de jeugdzorg alsook de (onbedoelde) langetermijngevolgen van een jeugdzorgtraject. Bovendien hechtte ze niet alleen belang aan wat er wordt gezegd, maar tevens hoe jeugdzorgverlaters vertellen over hun traject en de betekenis ervan op lange termijn. Ze legt de pijnpunten binnen hun levensverhaal bloot, alsook de agency, het doorzettingsvermogen en belangrijke keerpunten in het levensverhaal van jeugdzorgverlaters. Zo ontstaat een genuanceerd pallet aan verhalen. Deze aanpak levert interessante bevindingen en vraagstukken op voor zowel de wetenschap alsook de praktijk en het beleid.